Met het sensorgebaseerde diffractiesysteem kan studenten veel diffractie- en interferentiepatronen scannen tijdens één laboratoriumperiode. Ze kunnen de verschillen bestuderen die worden veroorzaakt door het veranderen van de spleetbreedte, spleetscheiding en het aantal spleten. En met de toevoeging van de groene diodelaser kunnen ze het verschil bestuderen dat wordt veroorzaakt door de golflengte te veranderen.

Scannen met de lineaire vertaler (op pagina 279): in dit unieke scansysteem wordt het diffractiepatroon gescand gescand met behulp van een lichtsensor bevestigd aan een roterende bewegingssensor. Terwijl het wiel op de roterende bewegingssensor met de hand wordt gedraaid, beweegt de roterende bewegingssensor langs een tandwiel (de lineaire vertaler genoemd). Studenten maken de associatie tussen het diffractiepatroon dat ze zien en de realtime grafiek van de lichtintensiteit versus positie.

Deze tekst is automatisch vertaald en bevat mogelijk nog fouten.