Het Hall Effect Experiment (uitgevoerd door Edwin Hall in 1879) bepaalt het teken van de ladingsdragers in de huidige stroom. Een stroom kan worden beschouwd als een negatieve lading die in één richting beweegt (figuur 1) of als een positieve lading die in de tegenovergestelde richting beweegt (figuur 2). Om te bepalen wat het in werkelijkheid is, wordt de halfgeleider ondergedompeld in het magnetische veld dwars op de stroomrichting. De bewegende lading ervaart een kracht, waardoor een ladingopbouw aan één kant van de halfgeleider (creëert een elektrisch veld), wat op zijn beurt tot een kracht leidt. De richting van het elektrische veld hangt af van het teken van de ladingsdragers, en de polariteit van de halspanning over de halfgeleider onthult dit teken.

De grootte van de halspanning is afhankelijk van de stroom, de ladingsdragerdichtheid en de grootte van het magnetische veld. In de moderne elektronica wordt het Hall -effect gebruikt om de grootte en richting van magnetische velden te meten.

Pasco Advantage: Het open ontwerp van dit Hall -effectapparaat maakt het mogelijk voor studenten om de richting van de huidige en het magnetische veld te zien, waardoor ze het teken van de halspanning kunnen gebruiken om af te leiden het teken van de ladingsdragers.

Deze tekst is automatisch vertaald en bevat mogelijk nog fouten.